Gedurende deze week komen er natuurlijk allerlei bijzondere nieuwsberichten rondom diabetes naar buiten. Meest opvallende daarbij is de ontwikkeling van een kunstmatige Alvleesklier voor Diabetes 1 patiënten, door de Nederlandse Diabetes patiënt Robin Koops.
Evenals toen er bij Daniël diabetes werd geconstateerd was dit (baanbrekend?)nieuws voor mij opnieuw een reden om een rondje in de emotionele achtbaan te maken.
Als ik het relaas van de heer Koops in een uitzending van De Wereld Draait Door mag geloven is dit een vinding die niet alleen het leven van de diabetes patiënt enorm zal vergemakkelijken, maar ook de levensverwachting enorm kan verhogen, immers de gebruiker heeft (in theorie) altijd een goede bloedsuiker waarde. De verwachting is dat het apparaat binnen 5 jaar beschikbaar kan komen.
Niks is zeker in het leven, maar voor mij/ons is dit een enorme opsteker, immers over 5 jaar is Daniël 'pas' 13 jaar.
Wat mij dan zo tegenstaat zijn al die azijnzeikers die direct nadat dergelijk nieuws naar buiten komt via Facebook en Twitter gaan lopen 'zuren' dat het wel weer niks zal zijn, en dat het wel te duur zal zijn, en dat ze al jaren dingen 'beloven' maar dat er toch niks van komt.
Tegen die mensen wil ik zeggen; "Als je zelf geen interesse hebt om je vast te houden aan die enkele strohalm die je krijgt toegestoken, laat dan, omwille van de mensen die dat wel willen, je zure commentaar achterwege".
En mocht deze vinding wel zijn wat ze er van verwachten, en komt deze binnen 5 jaar ter beschikking, dan is éérst Daniël aan de beurt, dan de andere positivo's, dan een hele tijd niemand. En als er dan nog wat apparaatjes over zijn, dan mogen de zuurpruimpjes die onderling verdelen.
GEEFT GUL
