Hoewel wij allebei helemaal niks met 'die half' hebben (we zijn op 25 mei getrouwd en niet op 25 november) is het toch wel een mijlpaaltje. Onwillekeurig dwalen je gedachten dan weer af naar die 25 mei 2001. Ik kan oprecht, nog steeds, zeggen dat het een van de mooiste en leukste dagen uit mijn leven is geweest. Zorgeloos, wánt nog geen kinderen, (hoewel er al een klein monstertje in de buik aan het meegenieten was). Het weer zat mee, alles verliep zoals we het in gedachten hadden.
Die twaalf en een half jaar zijn omgevlogen. En vandaag de dag zijn wij een (vinden wij) leuk gezin, en dus ook een 'echt paar' met z'n tweetjes.
Vandaag verliep dan ook zoals dat kenmerkend is voor een gemiddeld echtpaar. Ik had een paar geweldig mooie zilveren oorbellen voor Anne-Marie gekocht. Met zorg uitgekozen en er van overtuigd dat dát het perfecte cadeau voor haar zou zijn. Dat was het ook, dus die hebben wij vanmiddag gezellig samen 'omgeruild' voor een armband. Typisch 12 1/2 jaar huwelijk. En ik zou het niet anders willen.
Van Anne-Marie heb ik een dagje winkelen/lunchen et cetera gekregen. Heel erg leuk, en daarnaast ook nog het zogeheten 'Keezenspel' (een heel populair gezelschapsspel heb ik mij laten vertellen).
"Ook geen romantisch cadeau"; zegt Rosanna vanmorgen, "een spel." Maar laten we eerlijk zijn, welk paar dat al 12 en een half jaar getrouwd is kan nog zeggen dat hij op een doordeweekse maandag een potje heeft zitten Keezen ?
Ik kijk vol vertrouwen naar de Rocky Road vóór ons op weg naar de 25 jaar.
Al 12 en een half jaar. Ik kan me de dag nog zo goed herinneren! Time flies when you're having fun ;-)
BeantwoordenVerwijderenX