KWAAD

Doordat ik met deze Blokkies ben begonnen (Carmiggelt noemde zijn schrijfsels 'stukkies', en hoewel ik nog niet in de schaduw mag staan van een lantaarnpaal waar hij ooit langs liep, bedacht ik dat ik mijn 'stukkies' 'Bloggies' dus Blokkies zou noemen) heb ik een hoop van mijn frustraties en woede van mij af kunnen tikken.

Deze week was ik echter, zonder aanwijsbare reden, KWAAD! Ik weet niet of u dat kent (ik hoop het wel anders kom ik helemaal zo als een complete freak over), kwaad op alles, op mensen op straat, op de TV, op Diabetes, op Buikpijn... op het wegblijven van de zon, maar vooral op die belachelijke hitte toen de zon er eindelijk wel was. Kortom, ik was enigszins uit mijn hum.

Extra vervelend is het als je kwaad bent maar je kan het niet kwijt, want ik was namelijk op niemand specifiek kwaad. Wat moet je dan met je woede? Als ik nou een beetje groen werd en uit mijn hemdje scheurde, dan was ik tenminste nog een beetje 'stoer' kwaad, maar dat was niet zo.

Kwaad moet ook niet zomaar wegebben, daar wordt ik pas echt pissig van. Het volgende voorbeeld kent u vast:

Je koopt bij IKEA, laten we zeggen, een nieuwe Blöbber ladekastje. Na je een aantal uren in het zweet te hebben geschroefd, blijkt het ding niet compleet. De woede is dan (althans bij mij) al flink opgelopen. Met een rooie kop schroef en klop je het ding weer uit elkaar, pakt het in om terug te brengen. Dan merk je tot je schrik dat je de bon kwijt bent. In de auto naar de IKEA toe wind je je vreselijk op, in gedachten repeteer je al het komende gesprek; .."Ik kom deze kast terugbrengen, want hij is niet compleet." "Dat kan meneer, heeft u voor mij de bon?" "Nee, die kan ik helaas niet meer vinden" "Sorry meneer, maar zonder bon......" En in gedachten draai je de vriendelijke balie medewerkster het dunne halsje om. Echter als je met gebalde vuisten bij de balie aankomt, je woede zich heeft opgehoopt, je doet je verhaal, en de baliemedewerkster zegt: "Maar dat is geen probleem hoor meneer, hier heeft u uw geld terug" dan zakt de zorgvuldig opgebouwde woede als een plumpudding in elkaar. Vréselijk.

Moraal van het verhaal: Kwaad zijn is lekker op zijn tijd, maar het moet wel ergens toe leiden.

Zó, hartelijk dank voor het opvangen van mijn woede. O ja, ik ben gisteren voor de derde keer in drie maanden ge 'reset', maar om dáár nou weer kwaad over te worden, daar heb ik de kracht niet meer voor.