Mama is de Beste

In deze blog wil ik graag de loftrompet steken voor 'onze' mama.

Een paar blogberichten hiervoor schreef ik al dat wij, voor zover ik dat kan beoordelen, een 'normaal' gezin zijn. Begrijp mij dan ook niet verkeerd, mama en papa schreeuwen elkaar op gezette tijden de krullen uit het haar. De levensbelangrijke geschillen over o.a de bolletjes sokken, opgepropt náást de wasmand ("dat heb ik al 1000 keer gevraagd...."), de klusjes die ik laat liggen en het urenlange telefoneren met haar moeder, hebben wij ook allemaal beslecht.

Toch ben ik nog meer van mama Anne-Marie gaan houden dan ik al deed, en dat komt met name doordat ik een grenzeloze bewondering heb voor hoe zij met alle ellende rondom diabetes en coeliakie om gaat.

Toen bij onze kinderen Coeliakie werd geconstateerd waren wij evenzo 'gebroken' als toen wij onlangs geconfronteerd werden met de diabetes van Daniël. Maar daar waar ik de eerste periode tegen coeliakie aankeek als een konijn in een koplamp, pakte zij de dingen praktisch op en was zij binnen geen tijd een expert op het gebied van coeliakie. Dag en uur via internet lezen over de do's en dont's maakten haar tot een 'gluten deskundige' waar menig professional nog een puntje aan kan zuigen. Zij is voor 80% de reden waarom wij op dit moment heel goed met de aandoening van onze twee schatjes kunnen omgaan en een relatief normaal leven kunnen leiden.

Nu is er dan de diabetes van Daniël bijgekomen, en ik zou het niet vreemd hebben gevonden als Anne-Marie nu het hoofd zou hebben laten zakken en zou denken, 'nu mag een ander het eens een keertje voor ons uitzoeken’. Maar niets is minder waar. Opnieuw bijt zij zich in het fenomeen Diabetes type 1 vast als een pitbull en ik voorspel dat niemand haar over een jaar nog maar de kleinste onjuistheid hierover op de mouw kan spelden.

Ik probeer natuurlijk ook mijn best te doen om mij in te lezen en te begrijpen wat er allemaal wel en niet kan/mag, en dat lukt mij (voor een man) aardig, maar Anne-Marie is nu al mijn vraagbaak geworden.

Ik hield al veel van haar, maar mijn respect voor haar is groter dan ooit.

Mama Anne-Marie Rules ('Boks' zou Rosanna zeggen ;-) )